‘Ik heb alles al geprobeerd… Wat we allemaal geprobeerd hebben? Beloningskaarten met stickers en presentjes, straffen, praten, toelichten, uitleggen, luisteren, negeren, boos worden, lief blijven, time-out plekken en nog veel meer: maar niets heeft geholpen! Ja, soms maar even, maar op de lange termijn heeft het geen effect gehad…’
Bestond er maar een helder stappenplan met gebruiksaanwijzing voor jouw kind. Dat zou mooi zijn! Helaas, deze stappenplannen en gebruiksaanwijzingen bestaan niet. Ja, Google helpt je ook vast wel aan goede ideeën. Ook zijn er veel mensen in jouw omgeving met ‘goedbedoelde’ adviezen. Maar passen deze ook bij jouw kind? En kan jij daar als ouder ook echt wat mee?
In mijn praktijk komen véél ouders die al van alles hebben geprobeerd om hun eigen kind te helpen. Na verloop van tijd blijkt dan toch dat dit niet echt werkt. Soms zit je er té veel bovenop, soms denk je nog teveel in je eigen straatje, soms stoot je je toch weer aan diezelfde steen. Is dat erg? Nee… Is dat te voorkomen? Nee… Is dat logisch? Ja…
Als coach ben ik een neutraal persoon die luistert naar jouw verhaal én het verhaal van jouw kind. Ik heb geen onzichtbare navelstreng die mij aan jullie verbindt. Ik kan zo als ‘buitenstaander’ met een soort helikopter-view jullie situatie bekijken. Dat geeft mij inzicht waardoor ik jullie weer op weg kan helpen naar rust in het gezin, balans, gezelligheid, contact, etcetera.
Maar ja, voordat ik kan helpen, mag je eerst zelf aan de bel trekken. Je mag durven toegeven dat het je even (nog) niet lukt, dat je even het spoor bijster bent. Probeer te voorkomen dat je té lang blijft doe-het-zelven en té lang blijft aanmodderen. Op een gegeven moment voel je dat het echt tijd is om het uit handen te gaan geven. Het is oké om hulp te vragen! Daar heb je toch ‘vakmannen’ voor?!
Ik ben er voor je! Zet jij dan de eerste stap voor hulp?
